Sprawa dotycząca WIBOR przed TSUE

Historyczny dzień dla kredytobiorców złotówkowych. 11 czerwca 2025 r. przed Trybunałem Sprawiedliwości UE odbyła się rozprawa w sprawie C-471/24 dotycząca WIBOR-u. To przełomowy moment – nie tylko dla tych, którzy spłacają kredyty hipoteczne w złotówkach, ale dla całego rynku finansowego w Polsce.

Trybunał analizuje, czy sposób stosowania wskaźnika WIBOR w umowach kredytowych przez banki spełnia unijne wymogi ochrony konsumenta. Podobne pytania stawiano wcześniej w sprawach frankowych czy dotyczących LIBOR-u. W związku z tym Trybunał zwrócił się do rzecznika generalnego, którego opinie poznamy 11 września 2025 r.

Komentarz prawny autorstwa adw. Piotra Gamiana i r.pr. Mateusza Brembora ze współpracującej z nami Kancelarii Sobota-Jachira:

Na ten ważny wyrok dla praktycznie wszystkich kredytobiorców złotówkowych w Polsce musimy jednak jeszcze poczekać. Dzisiaj Trybunał zebrał się aby wysłuchać przedstawicieli stron.

Przypomnijmy, sędziowie TSUE będą rozpoznać pytania prejudycjalne zadane przez Sąd Okręgowy w Częstochowie w kwestii tak zwanych spraw WIBOR-owych, czyli interpretacji stosowania dyrektywy konsumenckiej (Dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich) w przypadku umów kredytów o zmiennej stopie oprocentowania, opartej o wskaźnik WIBOR.

Naszym zdaniem banki, oferując i zawierając takie umowy kredytu z klientami, nie informowały o istotnym ryzyku wiążącym się ze zmienną stopą procentową oraz nie przekazywały informacji lub przekazywały je nierzetelnie, albo wręcz czasami błędnie informowały na temat tego, co to w ogóle jest WIBOR, przez kogo jest lub był ustalany oraz na jakich zasadach.

Tymczasem sama konstrukcja ustalania WIBOR-u budzi kontrowersje, a coraz częściej mówi się o analogicznej sytuacji jaka miała miejsce w przypadku znanego ze spraw kredytów „frankowych” LIBOR-u, który wprost uznany został za niezgodny z prawem unijnym, z uwagi na jego podatność na manipulacje.

Na kanwie takiej właśnie sprawy Sąd Okręgowy w Częstochowie wysłał do TSUE cztery pytania w tak zwanym trybie pytań prejudycjalnych, a odpowiedź na te pytania będzie rzutowała nie tylko na jedną sprawę rozpoznawaną przez Sąd Okręgowy w Częstochowie, lecz na wiele innych spraw, coraz częściej wytaczanych przez kredytobiorców przeciwko bankom. Sądy związane są bowiem wykładnią prawa unijnego, wyrażoną w wyrokach Trybunału. (…)

Warto podkreślić, że Trybunał wypowiadał się już wcześniej na temat możliwości badania przez sąd krajowy wskaźnika podobnego do polskiego WIBOR-u oraz wymogów wobec banków stosowania przejrzystych informacji na temat sposobu obliczania stopy procentowej, chociażby w wyroku z dnia 2020-03-03, sygn. akt: C-125/18 (Gomez del Moral Guasch przeciwko Bankia SA), gdzie wskazał, iż zapisy umowy powinny być na tyle zrozumiałe dla konsumenta, by ten zrozumiał działanie mechanizmu obliczania stopy oprocentowania i mógł oszacować konsekwencje ekonomiczne wynikające z umowy kredytowej dla zaciąganych przez siebie zobowiązań finansowych.

Czy powyższe warunki dotyczące wskaźnika WIBOR zostały przez banki w Polsce spełnione? To zagadnienie będzie przedmiotem dalszego rozpoznania, ponieważ na dzień 11 września 2025 r. spodziewana jest opinia Rzecznika Generalnego Trybunału w tym zakresie, która stanowi wstęp do wydania orzeczenia w sprawie.